|
Résumé :
|
រលកបោកខ្សាច់ ប្រៀបដូចជីវិតអនាថា ក្រោមព្យុះព្យោមា ជាលំអងខ្សាច់ ត្រូវរលកទឹកបក់បោក មួយដំណាក់ហើយ មួយដំណាក់ទៀត ឥតឈប់ឈរ។ ជីវិតប្រៀបដូចជាឆាករបាំ កាលបើយើងចុះចាញ់ហើយ ត្រូវបាត់បង់ស្នូរទះដៃ បាត់បង់ការជឿជាក់ មានតែការតស៊ូ ក្រាញននៀលជម្នះរលកជីវិត និងអត់ធន់គ្រប់បែបយ៉ាងប៉ុណ្ណោះ ដែលយើងអាចក្តោបក្តាប់ពាក្យថា “ជីវិត” ពីរម៉ាត់នេះជារបស់យើងបាន។ ធម្មជាតិអាចប្រែប្រួល ទឹកឡើង ទឹកស្រក ដានជើងលើឆ្នេរខ្សាច់ រលកអាចបោកផ្តាច់ឱ្យសូន្យទៅ តែស្លាកស្នាមក្នុងចិត្ត មិនអាចរលប់រលាយទេ ពេលវេលាកន្លងផុតទៅមែន តែក៏មិនអាចបាត់បង់ខ្លឹមសាររបស់វាដែរ។
|
